σοβέω

σοβ-έω,

A scare away birds,

ἡμεῖς δὲ . ., οὐ σοβοῦντος οὐδενὸς ἀνεπτόμεσθ' Ar.Av.34

; ἐπειδὴ τουτονὶ σεσοβήκαμεν (just above he had been called στροῦθος) Id.V.211;

σ. τὰς ἀλεκτρυόνας Pl.Com. 20

; οὐ σοβήσετ' ἔξω τὰς ὄρνιθας ἀφ' ἡμῶν; Men.167;

τέττιγας Arist. HA556b14

;

μυίας Thphr.Char.25.5

; drive along, ὥσπερ αἰπόλιον . . αὐτοὺς τῇ ῥάβδῳ ς. Luc.Cat.3; ἔχοντες ξύλα σοβοῦσι τὴν ὕλην they scare the wood (i.e. beat it so as to put up the birds), Arist.HA620a35.

2 generally, drive away, clear away,

τὴν κόνιν X.Eq.5.5

:— [voice] Pass.,

τὰς ἄλλας φροντίδας . . σεσοβῆσθαι Hp.Ep.12

.

II move rapidly or violently (cf.

σοβαρός 1

and κυκλοσοβέω) , σ. τὴν κύλικα push about the bottle, Philostr.Jun.Im.3.

2 metaph., ὁ παῖς σοβείτω τοῖς ποτηρίοις let him ply [the guests] with cups (cf.

πατάσσω 11.2

), Amphis 18.

3 metaph. also in [voice] Pass., to be agitated, excited, Philostr.VS1.21.5;

σεσόβηται ἐρωτικῶς Id.Im.1.8

; γυνὴ σεσοβημένη 'forward' (of Opinion personified), Hp.Ep.15;

σεσοβημένος οἴστρῳ AP6.219

(Antip.); σες. πρὸς δόξαν all in a fever for glory, Plu.Pomp. 29;

σες. περί τι Ph.1.131

; ῥυθμὸς σες. hurried, wild, Longin.41.1;

σες. κίνησις Ph.2.267

.

III intr., walk in a pompous manner, strut, swagger,

διὰ τῆς ἀγορᾶς σοβεῖ D.21.158

;

σοβοῦντες ἐν ὄχλῳ προπομπῶν Plu.Sol.27

;

μεθ' ὅσης θεραπείας καὶ παρασκευῆς ἐσόβει Alciphr.1.38

;

σόβει ἐς Ἄργος

off with you!

Luc.DDeor.24.2

;

σ. παρὰ τὸν Δρύαντα Longus 3.29

. (Causative of σέβομαι, q.v.)